De Skye Trail in Schotland stond al een eeuwigheid op mijn to-do-list. Ik had Schotland al een paar keer bezocht en zelfs al eens voet aan wel gezet op Skye vele jaren geleden. Vorig jaar nam ik eindelijk de beslissing en ben ik met mijn vader en broer naar Schotland gevlogen om een van de zwaarste hikes in het land te doen. Het was ploeteren en zwoegen maar de uitzichten en de natuur waren het afzien meer dan waard. Dit is het verhaal van ons avontuur.
In Maart 2018 heb ik mij voor de eerste keer gewaagd aan een crosscountry skitrip met pulka in Lapland. Het was niet echt iets dat helemaal vanboven op mijn bucket list stond en ik was ook niet van plan om weer naar het noorden te trekken. Maar toen iemand die ik ontmoet had tijdens mijn hike in Sarek mij voorstelde om samen een winteravontuur te ondernemen in het hoge noorden stemde ik vrij snel in! Het plan was om in 5-6 dagen van Katterat, in Noorwegen net over de grens met Zweden, naar Abisko in Zweden te skieën. Om het spannend te maken zouden we in een tentje overnachten als de omstandigheden het toelieten. Uiteindelijk moest ik alleen gaan omdat mijn collega een probleempje met zijn rug had. Vermits ik weinig tot geen ervaring had met ski’s en pulka en ook nog nooit in de winter gekampeerd had nam ik het besluit om in berghutten te overnachten. Het werd een onvergetelijk maar bitterkoud avontuur!
Binnen ongeveer week begin ik aan een van mijn meest uitdagende avonturen tot nu toe. Sarek National Park zal een heuse opdracht zijn. Het is geen regio om onvoorbereid naartoe te gaan. Het is een gebied voor de avontuurlijke zielen en voor diegene wat op zoek zijn naar eenzaamheid, rust, wildernis en een connectie met de natuur die nog moeilijk te vinden is onze planeet. Hoog in het noorden van Zweden op de grens met Noorwegen. Ze noemen Sarek “De laatste Europese wildernis”.
Vooraleer ik naar de Faroer Eilanden vertrok had ik eigenlijk weinig voorbereiding en planning gedaan. Maar toen het vliegtuig begon te dalen en de ruwe kliffen van de eilandengroep te voorschijn kwamen wist ik dat het een onvergetelijke trip ging worden. Toen ik de luchthaven uitwandelde was ik onmiddellijk onder de indruk van de ruwheid en de ongereptheid van de Faroer. De wind heeft een grote invloed op de natuur en is alom aanwezig. Je kan er prachtige wandelen en het is de perfecte plaats om de moderne hectische wereld achter je te laten. Het voelt aan alsof je op de rand van de wereld bent en met maar een handjevol toeristen ben je bijna overal alleen. Heerlijk frisse buitenlucht en groen zover je kan zien. Niet voor niets noemen ze de Faroer Eilanden “The pearl of the Atlanctic”.
Aurora Borealis. Een van de mooiste natuurspektakels op onze planeet. Er zijn velen die ervan dromen om het noorderlicht te mogen aanschouwen. Ik ga niet beweren dat het vanzelf gaat maar met de juiste voorbereiding en volharding maakt iedereen zeker kans om de aurora borealis over de hemel te mogen zien dansen. Eind februari trek ik weer naar Noord Zweden om mij te wagen aan een meerdagse sneeuwschoenwandeling door Abisko National Park. Op zoek naar het noorderlicht!
“Sometimes you find a place that manages to reach your soul. You walk into the wild, the open space, and slip inside a world where you become yourself. We live our lives in a hectic society. We all need to escape from time to time. I found my place in the north. The arctic cold and the endless white. The aurora nights and a million stars”