In Maart 2018 heb ik mij voor de eerste keer gewaagd aan een crosscountry skitrip met pulka in Lapland. Het was niet echt iets dat helemaal vanboven op mijn bucket list stond en ik was ook niet van plan om weer naar het noorden te trekken. Maar toen iemand die ik ontmoet had tijdens mijn hike in Sarek mij voorstelde om samen een winteravontuur te ondernemen in het hoge noorden stemde ik vrij snel in! Het plan was om in 5-6 dagen van Katterat, in Noorwegen net over de grens met Zweden, naar Abisko in Zweden te skieën. Om het spannend te maken zouden we in een tentje overnachten als de omstandigheden het toelieten. Uiteindelijk moest ik alleen gaan omdat mijn collega een probleempje met zijn rug had. Vermits ik weinig tot geen ervaring had met ski’s en pulka en ook nog nooit in de winter gekampeerd had nam ik het besluit om in berghutten te overnachten. Het werd een onvergetelijk maar bitterkoud avontuur!

De start van de route.

De geplande route begon bij het station van Katterat net over de grens in Noorwegen. Je kan er alleen met de trein of sneeuwscooter geraken omdat er geen weg naar het dorpje loopt. Vroeger was het een levendige mijn maar nu is Katterat meestal verlaten. Om er te geraken neem je de trein van Abisko in Zweden via Riksgransen over de grens naar Katterat in Noorwegen.

Je initiële uitvalsbasis kan Narvik in Noorwegen of Kiruna in Zweden zijn. Ik vloog naar Kiruna en naam van daar de trein naar Abisko. Ik moest mijn ski’s en pulka nog ophalen in het STF Tourist Station. Hier kan je alle materiaal huren voor een wintertrekking

Neem gerust een kijkje op hun website voor meer informatie:

• Abisko Tourist Station Rental Equipment

Vanuit Abisko is het nog 20-30 minuten op de trein naar Katterat waar het avontuur kan beginnen!

Treintickets kunnen hier gekocht worden:

• Swedish train

Het avontuur tegemoet

Dag 1: Katterat – Hunddalshytta

11 km – 4-5 uur

De kou sloeg mij onmiddellijk om de oren toen ik uit de trein stapte. Ik moest nog uitzoeken hoe ik de pulka moest gebruiken en afstellen. Omdat ik nog nooit op nordic ski’s gestaan had was ik benieuwd voor welke verrassingen ik nog ging staan. Ik besefte al snel dat de grootste uitdaging ging zijn om alles vast te binden en aan te trekken met bevroren vingers. Het duurde ongeveer 20-30 minuten vooraleer ik echt kon vertrekken. Ik was al half bevroren voor ik vertrok omdat de temperatuur rond de -20 graden lag met sterke wind. Er tegenaan dan maar, om op te warmen!

Het eerste gedeelte net voorbij het station ging onmiddellijk omhoog. Met de weinige ervaring op ski’s was het een strijd om boven te geraken. De skins onder ski’s helpen wel en uiteindelijk geraakte ik toch boven. Vanaf toen was het eigenlijk vrij rechtdoor met niet al teveel beklimmingen tot aan de hut in Hunddal. Ik deed er ongeveer 4h30 over. Het landschap is adembenemend en het was prachtig weer. Ijskoud met een staalblauwe hemel. Maar de wind was onvergeeflijk! Vanaf het moment dat ik stopte kreeg ik het vrij snel koud. Gevoelstemperatuur lag rond de -35 graden. Foto’s nemen was bijna onmogelijk want ik had maar een paar seconden de tijd vooraleer mijn vingers bevroren. Ik moest ze regelmatig opwarmen door ze in mijn broek tussen mijn benen te steken! Het geluid van de wind was heerlijk en de zon stond aan de hemel.

De Hunddalshytta ligt een prachtige vallei. Er zijn een paar hutten waar je in kan verblijven. Onderweg naar de hut kwam ik 3 gasten tegen die gingen snowboarden en we besloten om samen in 1 hut te overnachten. We staken de houtkachel aan om de hut op te warmen genoten van een welverdiende warme maaltijd. Het noorderlicht kwam ook nog even langs in een met sterren bezaaide hemel. Fantastische eerste dag!

Dag 2: Hunddalshytta – Oallavagge

6.5 km – 2-3 uur

De ochtend was crispy cold. Het is een heerlijk gevoel om de kou in mijn gezicht te voelen als ik buitenkom. So fresh! Mijn doel van de dag was Cunojavrihytta, maar na een uur moest ik mijn plan al veranderen. Om in de volgende vallei te geraken moest ik over een bergpas skieën. Dit bleek een behoorlijke uitdaging te zijn! Steil bergop en een strijd met mijn ski’s en pulka. Ik deed er behoorlijk lang over en was uitgeput toen ik boven kwam. De wind huilde over de top van de pas en de kou beet in mijn gezicht. De afdaling was ook een serieuze missie omdat mijn pulka mij naar beneden bleef duwen. Ik viel regelmatig in de diepere sneeuw en het kostte veel energie om recht te komen.

Deze foto is gemaakt boven op de bergpas en ik zie er behoorlijk bevroren en vermoeid uit!

Toen ik uiteindelijk beneden aankwam was ik totaal uitgeput. Op de kaart had ik een kleine shelter gezien aan de rand van een bevroren meer. Na 15-20 minuten doemde de hut op aan de linker kant. Het initiële plan was om even op te warmen, wat te eten en dan weer aan te zetten. Maar eens ik lekker warm binnen zat en ik de wind hoorde beuken tegen de hut ben ik eigenlijk niet meer buiten geraakt.

De rest van de dag heb ik een beetje in mijn boek gelezen bij een warm hardvuur. De hut was best wel gezellig met twee bedden, een keukentje en een tafel met een olielamp. Perfect! De zonsondergang was prachtig! De wind deed de hut schudden en de sterren stonden aan de hemel.

Dag 3:  Oallavagge – Cunojavrihytta – Una Allakas 

16.3 km – 5-6 uur

Deze dag stond in het teken van de afdaling naar Cunojavrihytta en van daaruit de grens over naar de Una Allakas hut in Zweden. De vergezichten zijn adembenemend in deze vallei. Ik had veel geluk (zoals gewoonlijk) met het weer. De hemel was staalblauw en de wind was wat gaan liggen. Eindelijk kon ik op mijn gemak ergens uitrusten om wat te drinken en te genieten van het landschap zonder te bevriezen.

Na een korte lunch in de Cunojavrihytta stak ik het bevroren meer en de Zweedse grens over naar Una Allakas. Het gaat een klein beetje op neer richting de hut die ik bereikte toen de zon bijna onder horizon aan het verdwijnen was. Deze hut is volledig voorzien met een kleine shop een sauna! Niets voelt beter dan een snoerhete sauna na een lange dag in de kou.

Er verbleef ook een groep studenten van een outdoor school en het was een leuke avond met interessante gesprekken. De sauna was een heerlijke afsluiter van de dag en met het noorderlicht aan de hemel kroop ik mijn slaapzak in.

Dag 4: Una Allakas – Abiskojaure

23 km – 6-9 uur

Mijn gps horloge had de geest gegeven door kou. Vandaar heb ik helaas geen gpx van deze sectie.

De afdaling naar Una Allakas naar Abiskojaure was de langste dag op ski’s van de trip. Het pad is gemakkelijk te volgen tot je aan de boomgrens komt een paar km voor Abiskojaure. Omdat het extreem koud was geweest de laatste weken was de rivier helemaal tot op de bodem bevroren. Hierdoor wordt het water aan de zijkanten weggeduwd en zo worden er kleine meertjes gevormd die dan ook weer bevriezen. Het was een beetje moeillijk om het pad te vinden en de juiste richting te kiezen. Uiteindelijk belande ik tussen de bomen en werd het een gevecht om mijn ski’s en pulka erdoor te sleuren. Met een beetje geluk geraakte ik weer op het juiste pad.

Abiskojaure is een zeer aangename hut waar plaats is voor meer dan 100 mensen. Een lekker warm haardvuur, keuken, een klein winkeltje en een heerlijke sauna op een prachtige locatie. Ik vind het een super gevoel om naakt in te sneeuw te springen rechtstreeks vanuit de stomende sauna. Zeer goed voor de spieren en het lichaam en de perfecte recovery na een lange dag!

Afhangende van hoeveel stops je maakt gedurende de dag kan deze tocht 6-9 uur duren. Zorg ervoor dat je vroeg vertrekt zodat je genoeg daglicht hebt om voor het donker in Abiskojaure te zijn. Een hoofdlamp is een must voor als je er niet tijdig geraakt. Het kan wat moeillijk zijn om de juiste route te vinden in buurt van de boomgrens maar over het algemeen is het een eenvoudige maar lange dag op de ski’s!

Dag 5: Abiskojaure – Abisko

14 km – 4-5 uur

Het laatste gedeelte naar Abisko had ik al meerdere keren gedaan. Een keerje in de winter op sneeuwschoenen en paar jaar geleden eindigde mijn Kungsleden avontuur hier. Je vertrekt over het bevroren meer en dan langs de rivier tot in het bos net voor Abisko. Het weer was om van te genieten. Niet te koud, zon en geen wind. Uiteindelijk kwam ik aan in Abisko.net . Mijn favoriete hostel in Abisko. Sauna aanwezig!

Samenvatting

Uiteindelijk is het een fantastische trip geworden. De eerste keer op ski’s met een pulka viel eigenlijk nog reuze mee en ik was blij dat ik in de hutten verbleef en besloten had om niet te kamperen. De gevoelstemperatuur lag soms rond de -40 graden en het zou verschrikkelijk moeillijk geweest zijn om alleen een tent op te zetten met bevroren vingers en zonder ervaring. Ik heb veel geluk gehad met het weer. Buiten dat het feit dat het koud en winderig was zat het goed mee met heldere hemel gedurende de hele trip. Als het mistig of bewolkt was geweest of als het sneeuwde had het een ander verhaal geweest omdat ik daar niet het juiste materiaal voor had. Ik had geen sneeuwschop of windzak mee om mij te beschermen tegen eventuele sneeuw en kou. Zorg ervoor dat je het juiste materiaal hebt als je op een cross country skitrip vertrekt. Ik ga mij zeker beter voorbereiden bij een volgende poging!